20151220

sudo make -input momment* -output time

Silent Servant - The Strange Attractor


Ο πρώτος άνθρωπος του πολιτισμού, ο πρώτος στοχαστής στην ανθρώπινη ιστορία, έκανε μια θεμελιώδη παρανόηση. Μια παρανόηση που μεταβιβάστηκε στους απογόνους. Μια παρανόηση που πέρασε στο συλλογικό συνειδητό. Και έγινε κοινή αλήθεια. Έγινε σημείο εκκίνησης για τους υπόλοιπους στοχαστές της γης.

Θεώρησε, ότι η ζωή έχει χρόνο. Ότι η ύπαρξή μας, έχει ένα σημείο εκκίνησης, και ένα σημείο λήξης, και το ενδιάμεσο, είναι συνεχές. Κάθε τι που ζούμε, είναι ένα υποσύνολο του συνολικού χρόνου ζωής μας. Η Δανάη, από τις 19:30:33 μέχρι τις 19:41:15, έτρωγε. Ο Δημήτρης, από τις 23:02:46, μέχρι τις 23:34:39, έπαιζε κιθάρα. Η Βαρβάρα, από τις 16:51:57, μέχρι τις 17:41:03, διάβαζε. Ο Μιχάλης, από τις 02:24:25 μέχρι τις 02:24:58, βρισκόταν σε οργασμό. Η Νίκη, από τις 15/3 20:23:33, μέχρι τις 6/8 09:24:31, ήταν ερωτευμένη. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος όμως, δεν δύναται να συλλάβει την έννοια του χρόνου. Ο άνθρωπος είναι γεννημένος δίχως την πλήρη αντίληψη του τι σημαίνει χρόνος.
Και αυτό, συμβαίνει γιατί ο χρόνος δεν υπάρχει.

Όλα όσα ζούμε είναι μόνο στιγμές. Και ανάμεσά τους, μεσολαβεί το άπειρο, το χάος.

Ο χρόνος είναι ένα τεχνητό κατασκεύασμα, για να μπορούν οι ανθρώπινες κοινωνίες να λειτουργούν πιο αποτελεσματικά. Είναι οι εκατομμύρια στιγμές που λάμπουν σε μια σειρά, μέσα σε ένα κατασκότεινο χάος δίνοντας την ψευδαίσθηση της γραμμής. Ωστόσο η γραμμή είναι εστιγμένη. Είναι οι ψηφίδες ζωής που περιβάλονται από θάνατο. Και η κάθε στιγμή, δεν είναι ισοδύναμη με την άλλη. Υπάρχουν σκάρτες και επίχρυσες. Όπως της Βαρβάρας, και της Νίκης αντίστοιχα.


Η στιγμή μπορεί να διαρκεί δευτερόλεπτα, μπορεί να διαρκεί και χρόνια. Συγκεκριμένα γεγονότα, ορίζουν την αρχή και το τέλος. Η πυκνότητα των περιεχομένων της, δεν έχει να κάνει τίποτα με τον διαθέσιμο χρόνο, αλλά με την ποσότητα της ζωογόνους ουσίας που θα περιλούζει τη κάθε στιγμή.


Και μπορεί η πεπείθηση ότι ο χρόνος βιώνεται ως συνέχεια να φαίνεται να λειτουργεί, ωστόσο είναι ασύμβατη με την άχρονη φύση του ανθρώπου. Και αυτό αφού ο κόσμος υπάρχει, όσο οι στιγμές βιώνονται.