δεμενη - δενημε - μηδεν

 Gioumourtzina - Lobby Raver (not pan pan remix)

 

κάποιος μου είπε πως λουλούδια σαν κι εμένα ανθίζουν στα σκοτάδια
για αυτό πήρα τον σπόρο μου και τον πέταξα μακριά ως μια μαύρη τρύπα
για να μην ξετρυπώσει ποτέ ξανά στη γη το γένος το δικό μου

κάποια μου είπε γιατί δεν πάω εγώ στη μαύρη αυτή την τρύπα
«τς. η πιο ωραία ύπαρξη, αυτή που δε θα υπάρξει»
απάντησα με περιφρονητικό ύφος χωρίς να πολυσκέφτομαι τι μπορεί να σημαίνει

κάποιο μου είπε ότι κι ας μοιάζει με λουλούδι ίσως είμαι το ίδιο μια μαύρη τρύπα
πως κι αν ο κόσμος σάπισε, και άμα δεν ανθίζει
δε με υψώνει εμένανε το να τον απαξιώνω

the black bagel

σταμ x pari G - δύο ένα

μικρός, φοβόμουν ότι τα πάντα έχουν ειπωθεί
μικρός, φοβόμουν ότι ο κόσμος δεν θα έχει άλλο
μικρός, ήμουν συναισθηματικός
μικρός, ήμουν ευαίσθητος
μικρός, ήθελα ζωή
μικρός, ήθελα όλα

μικρό, μου έλεγαν ότι «μην ανησυχείς, όλοι το έχουμε περάσει»
μικρό, μου έλεγαν «όλα περνάνε, η ζωή η ίδια περνάει, περαστικά»
μικρό, το συναίσθημά μου δεν έβρισκε διέξοδο κι εγκλωβιζότανε μέσα μου
μικρό, το συναίσθημά μου μέσα μου λίμναζε και τελικά μαραινόταν
μικρό, το συναίσθημά μου όταν έλιωνε, γινότανε οξύ

<ανεκπλήρωτοι έρωτες/>
<emotional gaslight/>

μικρός. ματαιώθηκα

όσο μεγάλωνα, αποφάσισα ότι το συναίσθημα δε γίνεται να μένει
όσο μεγάλωνα, μετακόμιζα τα συναισθήματα στο δίπλα διαμέρισμα
όσο μεγάλωνα, δεν το χαιρετούσα κάθε που το συναντούσα
όσο μεγάλωνα, έκανα ότι το συναίσθημα δεν υπάρχει

όταν μεγάλωσα, αποφάσισα ότι πρέπει τα πάντα να έχουν ειπωθεί
όταν μεγάλωσα, αποφάσισα ότι πρέπει ότι ο κόσμος να μην έχει άλλο
όταν μεγάλωσα, είπα «ειδες αρκετά»
όταν μεγάλωσα, είπα φέρτε τον λογαριασμό

*log out of feelings*

μόνο μηχανικές κινήσεις για να θυμόμαστε ότι ζήσαμε

everything everywhere all at once

Popoli Dalpane Ensemble - Driving me backwards

 

το ίδιο πράγμα είναι σκηνή

από τον χειρότερο εφιάλτη μου 

και του καλύτερου ονείρου μου 

ταυτόχρονα

I COUNT MY AGE IN SPRINGS

Die arkitekt & Lena Platonos - Julian

φοράω γυαλιά ηλίου για να δηλώσω ευάλωτος σα φαραώ

ακουμπώ το μάγουλό σου για να νιώσεις την παλάμη μου και ακουμπώνουν

σπαθίζω κάθε τι μητρικό μην τυχόν και σταθεί εμπόδιο στην επελασή μου στον κόσμο και σταματήσω να ανθίζω

ξεσκαλίζω επιτέλους ξανά νέους παλιούς κόσμους να ξεσκίσω με μανία για να μπορέσω να νιώσω το εγώ μου να μεγαλώνει και να σταματήσω να νιώθω ότι απλώς την ζωή μου κοσκινίζω

κάθε άνοιξη βγάζω κοσκινίλες και ξύνομαι εμμονικά, σε όλο μου το σώμα

κάθε άνοιξη ψηλώνω όσο με κόντυνε το βάρος του χειμώνα

κάθε άνοιξη αυτός ο κόσμος μου ανήκει

κάθε άνοιξη μεγαλώνω

χούλιαν

μόνο πραγματικό• εδώ

the knife - raging lung

 

θα θελα να έχω την πυγμή

να συγγράφω τη ζωή μου

σαν ανεξίτηλο tattoo

μα εγώ την γράφω

με νερομπογιά

και τη νιώθω

σιγά σιγά να

αργοσβήνει

τομπούλο

ράσα 

 

ε τουλάχιστον το 

απολαμβάνω να

καταστρέφω

το χαρτί 

και το μέτρο