Die arkitekt & Lena Platonos - Julian
φοράω γυαλιά ηλίου για να δηλώσω ευάλωτος σα φαραώ
ακουμπώ το μάγουλό σου για να νιώσεις την παλάμη μου και ακουμπώνουν
σπαθίζω κάθε τι μητρικό μην τυχόν και σταθεί εμπόδιο στην επελασή μου στον κόσμο και σταματήσω να ανθίζω
ξεσκαλίζω επιτέλους ξανά νέους παλιούς κόσμους να ξεσκίσω με μανία για να μπορέσω να νιώσω το εγώ μου να μεγαλώνει και να σταματήσω να νιώθω ότι απλώς την ζωή μου κοσκινίζω
κάθε άνοιξη βγάζω κοσκινίλες και ξύνομαι εμμονικά, σε όλο μου το σώμα
κάθε άνοιξη ψηλώνω όσο με κόντυνε το βάρος του χειμώνα
κάθε άνοιξη αυτός ο κόσμος μου ανήκει
κάθε άνοιξη μεγαλώνω
χούλιαν
