σε περίπτωση πυρκαγιάς, ακολουθείστε
κοιτάει στον καθρέφτη. βλέπει το σώμα της και πίσω από το τζάμι υπάρχει μια φλόγα. μια φωτεινή σφαιρική μάζα που δεν τρεμοπαίζει. μοιάζει σαν υγρή και παχύρευστη ύλη αλλά ξέρει ότι είναι φωτιά. φαίνεται να είναι πίσω από το σώμα της αλλά όταν γυρίσει δε την βλέπει. σκύβει το κεφάλι και κοιτάει κάτω στο σώμα της αλλά και εκεί δεν βλέπει τίποτα. η φωτεινή μάζα είναι μέσα της, είναι μέρος της, το νιώθει, αλλά δεν μπορεί να το δει στην πραγματικότητα. νιώθει ότι δεν είναι ολόκληρη.
περπατάει ανάμεσα στα δέντρα και ψάχνει να βρει την φωτιά. ξέρει το σημείο που υπήρχε η θράκα, θυμάται και πότε ακριβώς άρχισε να χάνει τη δύναμή της, αλλά δε θυμάται πώς έσβησε. καταλήγει πάλι εκεί. δεν υπάρχει τίποτε άλλο ενδιαφέρον γύρω. κάθεται στα αποκαϊδια και κλαίει. ποτίζει τις στάχτες με τη θλίψη της. έχουν περάσει χρόνια από τότε που την θυμάται αναμμένη. ήταν πολύ καλά τότε. υπήρχε εκεί. ήξερε ότι στη φωτιά είναι ζεστή και ασφαλής. τώρα πια ψάχνει να βρει ένα σπίτι.
έχει συνηθίσει πια την απουσία φωτιάς. χωρίς φωτιά όλα μοιάζουν διάφανα. σαν φαντάσματα. και δεν μοιάζουν, είναι. της φαίνεται αστείο το ότι μπορεί να περάσει μέσα από τα δέντρα. είναι φάντασμα και αυτή. γυρνάει τριγύρω και συζητάει με ανθρώπους, και γελάει δυνατά όταν το θυμάται, γιατί δεν καταλαβαίνουν ότι είναι φάντασμα. μπορεί να ζήσει την φυσιολογική τους ζωή, δίχως να ζει πραγματικά. είναι αστείο. ένα φάντασμα ανάμεσά τους, και εκείνοι θαρρούν πως λάμπει. βάζει πάλι τα κλάματα, πάνω από τις στάχτες της φωτιάς της.
όλοι γύρω έχουν τις δικές τους φωτιές, τις δικές τους φωτεινές μάζες να δίνουν κίνηση στη μηχανή τους. δεν τους ζηλεύει γιατί ξέρει ότι η ευθύνη είναι δικιά της. και επίσης ότι ο κάθε άνθρωπος ακολουθεί διαφορετικό δρόμο, οπότε ποιο το νόημα της σύγκρισης; νιώθει πως άμα ζούσε έτσι θα ήταν η αυτοκράτειρα στην αυτοκρατορία των μετρίων. όμως δεν είναι ούτε μέτρια τώρα. δεν είναι. και δεν είναι γιατί δεν έχει φλόγα. είναι συμβιβασμένη πως θα συνεχίσει να ζει χωρίς. έχει χαλάσει πολλές πέτρες για να ξανανάψει την δικιά της φωτιά, αλλά πάντα μάταια. ακόμα και όταν βγήκε σπίθα, τα βρεμένα από τα δάκρυα κάρβουνα, δεν παίρνουν ποτέ φωτιά.
με τον καιρό, άρχισε να χάνει την δύναμη να χτυπήσει τις πέτρες. τις έπιανε από την γη, τις σήκωνε, αλλά σαν τις έφερνε με φόρα τη μια απέναντι στην άλλη, πέρναγαν η μια μέσα από την άλλη και πέφτανε κάτω. είναι αδιέξοδο. έχει παίξει και έχει χάσει. και πρέπει να περιμένει να τελειώσει ο γύρος.
γυρνάει στους ανθρώπους που περιφέρονται γύρω, και θαυμάζει τις φωτιές τους. της συμπεριφέρονται φυσιολογικά σαν να μην τρέχει τίποτα. κάποιοι είναι τυπικοί, άλλοι όμως την αφήνουν να έρθει κοντά και να κλέψει ζέστη από τη φωτιά τους. η ζέστη τους όμως είναι ξένη. δε τη ζεσταίνει, την κρατάει μόνο ζωντανή ώστε να μην κοκαλώσει από το σκοτάδι.
κάποια στιγμή, αρχίζει και παίζει με έναν το παιχνίδι της φωτιάς. σκοτώνουν τσακμακόπετρες για να δουν τις σπίθες τους, σαν πυροτεχνήματα. σε κάποια φάση η σπίθα ξεφεύγει. φτάνει κοντά στο αγόρι δίπλα της, και κλέβει από την φωτιά του και το κούτσουρο δίπλα ανάβει. όμως δεν έχει σημασία γιατί δεν είναι η φωτιά της. δεν είναι στο σπίτι της. θυμάται ότι δεν γίνεται έτσι. αλλά νιώθει χαρούμενη, γιατί διασκεδάσανε.
γυρίζει παραδίπλα. βλέπει την φίλη της να σκοτώνει πέτρες και αυτή. πάει και παίζει μαζί της. και να. πάλι. το κούτσουρο κάτω γίνεται προσάναμα, μόλις μια σπίθα πετάξει δίπλα από την φωτιά της φίλης της. αρχίζει να νιώθει περίεργα. δεν ελέγχει τον εαυτό της. νιώθει τα χέρια της περίεργα. τα κοιτάει με απορία να κουνιούνται. παίρνει σάρκα. της πιάνει το κεφάλι γύρω από τα αυτιά με τα δύο χέρια, το φέρνει κοντά της και ακουμπά απαλά με τα χείλη τα δικά της. ξανά. της γλύφει τα χείλη και μετά τη γλώσσα. κολλάει το σώμα της πάνω της, και της πιάνει τον γλουτό. ξαπλώνει πάνω στο ξύλο που χει ανάψει. δεν την νοιάζει. καθώς ξαπλώνει βλέπει το φάντασμά της δίπλα να κάθεται και να κοιτά με απάθεια. της πιάνει το στήθος και το δάχτυλο καταλήγει να κάνει περιστροφές γύρω από την θήλη της. έρχεται το αγόρι που παίζανε πριν. χωρίς να ελέγχει το σώμα της, τον τραβάει από τη μέση και τον ξαπλώνει δίπλα. τον φιλάει και αλλάζει γρήγορα τη θέση του κεφαλιού της όσο τον φιλάει. το ένα χέρι φεύγει από το στήθος του κοριτσιού και φτάνει χαμηλά στην κοιλιά και σιγά σιγά στο εφηβαίο. περνά ανάμεσα από τις τρίχες του και καταλήγει στο αιδοίο, όπου εισβάλει βίαια. το άλλο χέρι κατευθύνεται στο αγόρι, και χαϊδεύει τους όρχεις του και αργότερα φτάνει στο πέος. κάθεται πάνω στο ξύλο και τώρα είναι η μόνη που δεν είναι ξαπλωμένη. το ένα χέρι φέρνει ηδονή στο κορίτσι και το άλλο στο αγόρι. είναι η βασίλισσα της γης. είναι η θεά αφροδίτη.
η φωτιά έχει ανάψει για τα καλά και συνειδητοποιεί πως βρίσκεται ακριβώς μέσα στον πυρήνα της. οι ρυθμοί αυξάνονται. το αγόρι με το κορίτσι έχουν έρθει κοντά και φιλιούνται είτε στο στόμα είτε το φιλά στον λαιμό, ή της φιλάει την θήλη. το όρθιο κορίτσι το βλέπει και νιώθει πως της έρχεται οργασμός. βλέπει τα πόδια της όμως να αρχίζουν να λιώνουν. η φωτιά της φαίνεται δροσερή, ενώ η ηδονή είναι αυτή που την καίει. όμως η φωτιά έχει αρχίσει και παραμορφώνει το σώμα της. οι ρυθμοί όλο και αυξάνονται. και τότε βλέπει τα λιωμένα πόδια της, να γίνονται μάζα. να γίνονται ύλη. τα παιδιά κάτω φωνάζουν και τα δύο. πλησιάζουν σε οργασμό. τους αφήνει και με μιας το αγόρι μπαίνει μέσα στο κορίτσι, ενώ η ίδια βάζει το χέρι στο δικό της αιδοίο. η φωτιά πια έχει αρχίσει και λιώνει τους ώμους της. φωνάζουν και οι τρεις.
και η στιγμή έρχεται. ταυτόχρονα, όλα τα παιδιά, έρχονται σε οργασμό. το κορίτσι που ήταν όρθιο είναι πια μόνο μια παχύρευστη ύλη χυμένη κάτω. μόλις ολοκληρωθεί ο οργασμός, τα παιδιά με απόλυτη ηρεμία και ερωτισμό κάθονται γύρω της και ακουμπάν το κεφάλι στο χέρι τους. σχηματίζουν έναν κύκλο. περιμένουν να καταλαγιάσει η φωτιά στο κέντρο. δεν συμπεριφέρονται σαν να έχει πεθάνει κάποιο κορίτσι. μόλις σβήσει η φωτιά, πιάνουν με τα χέρια τους την ύλη η οποία λάμπει πολύ δυνατά, σαν να σηκώνουν νερό από την πηγή, και την αφήνουν να πέσει από ψηλά. και η ύλη παίρνει σχήμα. η ύλη γίνεται σώμα. η ύλη είναι πια καυτή. η ύλη είναι φωτιά. η ύλη είναι το κορίτσι. έχει λαμπαδιάσει ολόκληρη. είναι ολόκληρη. και έχει λαμπαδιάσει από ζωή.
η εστία που είχε πριν χρόνια τη φωτιά της, παραμένει και θα παραμένει σβηστή. και μάλιστα δε θα επιστρέψει σύντομα εκεί. έχει γίνει πια η ίδια φωτιά.
