μικρός, φοβόμουν ότι τα πάντα έχουν ειπωθεί
μικρός, φοβόμουν ότι ο κόσμος δεν θα έχει άλλο
μικρός, ήμουν συναισθηματικός
μικρός, ήμουν ευαίσθητος
μικρός, ήθελα ζωή
μικρός, ήθελα όλα
μικρό, μου έλεγαν ότι «μην ανησυχείς, όλοι το έχουμε περάσει»
μικρό, μου έλεγαν «όλα περνάνε, η ζωή η ίδια περνάει, περαστικά»
μικρό, το συναίσθημά μου δεν έβρισκε διέξοδο κι εγκλωβιζότανε μέσα μου
μικρό, το συναίσθημά μου μέσα μου λίμναζε και τελικά μαραινόταν
μικρό, το συναίσθημά μου όταν έλιωνε, γινότανε οξύ
<ανεκπλήρωτοι έρωτες/>
<emotional gaslight/>
μικρός. ματαιώθηκα
όσο μεγάλωνα, αποφάσισα ότι το συναίσθημα δε γίνεται να μένει
όσο μεγάλωνα, μετακόμιζα τα συναισθήματα στο δίπλα διαμέρισμα
όσο μεγάλωνα, δεν το χαιρετούσα κάθε που το συναντούσα
όσο μεγάλωνα, έκανα ότι το συναίσθημα δεν υπάρχει
όταν μεγάλωσα, αποφάσισα ότι πρέπει τα πάντα να έχουν ειπωθεί
όταν μεγάλωσα, αποφάσισα ότι πρέπει ότι ο κόσμος να μην έχει άλλο
όταν μεγάλωσα, είπα «ειδες αρκετά»
όταν μεγάλωσα, είπα φέρτε τον λογαριασμό
*log out of feelings*
μόνο μηχανικές κινήσεις για να θυμόμαστε ότι ζήσαμε
