Silver Mt Zion - Horses in the Sky
η γνώση δεν είναι γραμμική..γιατί δε μετριέται..
όπως και η προσπάθεια..
και η πίστη και η ανάγκη..
και ό,τι δε μετριέται δε συγκρίνεται
και δεν μετριέται
γιατί αν μετριόταν,ο παράδεισος θα είχε πορτιέρη..και είσοδο με χρήματα ανθρώπινα..
γιατί αν μετριόταν,η αλήθεια θα ήταν μοναδική..
γιατί αν μετριόταν,το πρόβλημα θα ήταν πεντακάθαρο..σαν τον αθηναϊκό ουρανό τα καλοκαίρια που τα πέρασες στα νησιά..
γιατί αν μετριόταν,η ζωή θα ήταν άδικη..και ο καθένας μας δεν θα κρύβε κάτω απο την γλώσσα ούτε σμέρνες ούτε σκυλιά..
θα κρύβε την ιστορία του,κάτω απο το μαξιλάρι..κει που όλος ο κόσμος αλλάζει..
κει που μέσα σε μιά αγγαλιά,χουρούν όλοι όσοι αγάπησες..και όλοι όσοι σε ταξίδεψαν..
αυτοί που σε ταξίδεψαν πια φύγαν..στις χώρες όπου πήγαινες μικρή..
και έβλεπες τα βραδινά βαπόρια,να φεύγουν και να χάνονται στα δάση..
να πάνε τελικά,κει που στο παρόν σου και το μέλλον του,βρισκόταν ο πιό μεγάλος σου πόθος..
δες τώρα πια μακρύα την ανταρκτική..πόσο αφιλόξενη είναι..
θα το πίστευες ποτέ ότι από κει γυρνάς?ότι έφυγες μια νύχτα του νοέμβρη,που είπες
"δεν είναι για μένα αυτά"
και το φώναξες τόσο δυνατά,που σ'άκουσε όλη η γή..
και ήρθε κόσμος να σε δεί..
όμως εσύ είχες φύγει..
και ο κόσμος σε ψάχνει πάλι..
για να φωνάξει έναν χειμώνα,"δεν είναι για μένα αυτά!"
και να σαλπάρει για τον νέο κόσμο..
για να βρεί την αμερική του..
αλλά εσύ?ταξιδεύεις μέσα σε ωκαιανούς,που σου φαίνονται λίμνες.και άλλοτε ποτάμια..
και ξέρεις οτι "μιά ζωή την έχουμε,και αν δε τη γλεντήσουμε" θα χάσουμε άπ τον χρόνο..
όμως ξέρεις..ο χρόνος,είμαι εγώ και εσύ?
όσο εσύ έμεινε να μας κρατήσει στο λιμάνι?
και αν δεν την γλεντήσεις,κοίτα να βρείς τον εαυτό που θα την απολαύσει καλύτερα..και θα αποκομήσει ό,τι περισσότερο μπορεί..
κι ας έχεις πάντα ίδια πανιά,κι άς το καράβι σου σάπισε στη λάσπη..
έχεις ακόμα πλήρωμα,να πλεύσεις μακρυά..
να φύγεις απο το εδώ και το εκεί..για την κρύα,μάνα ανταρκτική..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου