Triptykon-My Pain
Listen!
Άκου!
If they kindle the stars --
άν ανάβουνε τα άστρα --
well then -- somebody needs it?
τότε -- κάποιος τα χρειάζεται;
Then -- somebody wants them out there?
τότε -- κάποιος τα θέλει εκεί έξω;
Then -- somebody calls these tiny gobs
τότε -- κάποιος τα λέει μικροσκοπικές μάζες
pearly?
μαργαριταρένιες;
And sweating blood
Και ιδρωμένο αίμα
in the blizzards of midday dust,
στις χιονοθύελλες της μεσημεριανής σκόνης,
rushes up to god,
ορμά ως τον Θεό,
is afraid of being late,
φοβάται ότι θα αργήσει,
weeps,
κλαίει,
kisses his sinewy hand,
φιλά το νευρικό χέρι του,
begs --
ικετεύει --
that there be a star, without fail! --
ότι θα υπάρχει ένα αστέρι, που δεν πέφτει!--
swears --
ορκίζεται --
he won't survive this starless torment!
ότι δε θα αντέξει το άναστρο μαρτύριο!
And then walks about uneasy,
Και περπατά κάπως ανήσυχα,
but calm on the surface.
αλλά με επιφανιακή ηρεμία.
Says to somebody:
Λέει σε κάποιον:
"Now you're ok, right?
"Είσαι καλά,έτσι;
Not afraid?
Δέ φοβάσαι πιά;
Right?!"
Σωστά;!"
Listen!
Άκου!
If they kindle the stars --
Άν ανάβουνε τα άστρα --
then -- somebody needs it?
τότε -- κάποιος τα χρειάζεται;
Then -- it is essential
Τότε -- είναι ουσιώδες
that at least one star lights up
ότι τουλάχιστον ένα αστέρι, ανάβει
over the roofs
πάνω από τις στέγες
every night?!
κάθε νύχτα;!
κάθε νύχτα;!
